Nostalgia za odchodzącym latem

Zmierzch słońca sierpniowy,
pomruk jesieni
napawa smutkiem i grozą.
Światło znalazło inne oblicze
we łzach wina.

Gdy płacze, serce
płonie w kolorze burgundu.
Wspomnienia za minionym czasem,
nadzieja, światło i słowo.
Wszystko znalazłem...

Maciej Sokołowski, 31.08.2013, Poznań

Przełom sierpnia i września, czyli koniec wakacji to czas gdy wieczory szybciej zapadają. Jest jednak wciąż ciepło, co skłania do ostatnich chwil przy grillu. Maciej, na zaproszenie swojego przyjaciela Roberta, wybrał się na wieczór przy grillowanej karkówce. Gospodarz przygotował tę część wieprzowiny w dwóch marynatach. Jedną stanowił sos sojowy i olej sezamowy doprawione solą, pieprze, cukrem, szczypiorem i z dodatkiem prażonego sezamu. Drugą jogurt naturalny i sok z cytryny połączone z solą, pieprzem, rozmarynem, tymiankiem i estragonem. Karkówka marynowała się 24 godziny, co miało spory wpływ na mięso. Robert - znany mistrz grilla w okolicy - perfekcyjnie przyrządził mięso, które stanowiło ucztę dla podniebienia.

Do karkówki próbowaliśmy dwóch win. Jednym było Pinot Noir Riserva z północnych Włoch (D.O.C. Alto Adige) od producenta J.Hofstatter. Drugim winem, rekomendowanym przez naszego przyjaciela Rajmunda, było hiszpańskie, czerwone wino z Navarry - Gran Feudo Reserva 2007. Przy degustacji, zdania co do smaku win były podzielone, ponieważ każdy z biesiadników posiadał swoje preferencje smakowe. W połączeniu z karkówką z grilla, w przypadku obu marynat - wybór był jeden - PINOT NOIR. Subtelna tanina tego wina idealnie współgrała ze zredukowanym na grillu tłuszczykiem karkówki. Delikatnie słodka nuta owoców leśnych komponowała się z sezamem w pierwszej marynacie, a charakterystyczna dla Pinot Noir kwasowość z czosnkiem w drugiej. Wino z Navarry, mimo że świetne, było jednak zbyt intensywne na subtelną, skruszałą w marynatach karkówkę. Taniny były wyraźne, a alkohol dość spory... Następnym razem użyjemy do wołowiny.

Polecamy nasz artykuł o doborze win do grillowanej wieprzowiny.

Przygotowanie potrawy: Robert Biernaczyk
Tekst, zdjęcia: Maciej Sokołowski